top of page

Ta witryna została zaprojektowana za pomocą kreatora

. Stwórz swoją witrynę już dziś.Zacznij Teraz

TEATR EKIPA

zapraszamy na komedię patriotyczną z Szekspirem w tle

CZEKAJĄC na OTELLA

NAPISALI O NAS

SŁAWY NIE BĘDZIE. OTELLA ZAGRA KAROLAK

Fantastyczne aktorsko, precyzyjne i skromne scenograficznie przedstawienie dąży do wykrystalizowania jednej, wspólnej dla wszystkich artystów – nie tylko obcokrajowców – idei o potrzebie okazywania sobie wzajemnego szacunku.

Karolina Obszyńska, Teatralia nr 145/2015

CZEKAJĄC... W RADIU WROCŁAW

Ten z pozoru lekki, muzyczno - kabaretowy spektakl zadaje bardzo ważne pytania o tożsamość, tolerancję, wzajemny szacunek. Warto spędzić wieczór na tym niecodziennym castingu do "Otella".

Dagmara Chojnacka, Krzysiek Majewski, Radio Wrocław

CZEKAJĄC W DZIELNICACH WROCŁAWIA...

Zabawna opowieść o rasistowskich stereotypach opowiedziana przez dwóch mulatów: Mikołaja Woubisheta (pół-Etiopczyka) i Amina Bensalema (pół-Algierczyka), dla których doskonałą kontrę stworzył Grzegorz Mazoń (prawie) Ślązak z Gliwic (urodzony w Sosnowcu). Dyskusja o ojczyźnie i tęsknocie to niesamowita podróż przez śmiech aż do wzruszenia, bo przecież nasz kochany bocian jest niczym Mikołaj i Amin biało-czerwono-czarny. Pół roku mieszka przecież w Polsce, a drugie pół w Afryce. I tu i tam jest jego ojczyzna.

Dzielnice Magazin (dzielnicewroclawia.pl)

W ROZMOWIE Z MAGDĄ PIEKARSKĄ...

...niczego poza Otellem dla nas nie ma. Wiem, że jeśli go nie zagram, nie dotknę tego, co jest najważniejsze w teatrze. Bo to przecież wspaniała postać - głęboka, skomplikowana. Ale jeśli dostanę tę rolę, to co potem? Co może ciemnoskóry aktor w Polsce po Otellu? Iść na emeryturę?

Magda Piekarska, Gazeta.pl

Jak zrozumieć tego, kto milczy, choć czuje?

O współczesności można zresztą opowiadać w rozmaitych konwencjach. Warszawski Teatr Ekipa robi to w autoironicznym, choć momentami bolesnym (dla widzów też), parakabarecie pt. "Czekając na Otella". Oto na scenie staje dwóch aktorów, urodzonych i wykształconych w Polsce, z których jeden jest w połowie Algierczykiem, drugi w połowie Etiopczykiem. Gdy skończyli studia, polski teatr miał im do zaproponowania właściwie tylko jedną rolę - Otella. Ale i tak jej prawdopodobnie nie dostaną; casting pewnie wygra "pełny" Polak. Spektakl jest miejscami naprawdę zabawny, ale konkluzja po ostatnich ukłonach - bardziej niż gorzka.

Henryka Wach Malicka, Polska Dziennik Zachodni

„Tu i Teraz!” na Scenie w Galerii

Razem ze mną na Otella czekali widzowie od dwudziestego do sześćdziesiątego roku życia. Wspólnie słuchaliśmy, śmialiśmy się, a nawet zaczęliśmy poruszać nogami w takt muzyki. Na koniec biliśmy niewymuszone brawa. Zaprezentowany spektakl to wielki sukces Jana Naturskiego, reżysera i scenarzysty. W historiach dwóch Polaków o mieszanym pochodzeniu dostrzegł coś wyjątkowego i postawił przed nami tę opowieść niczym lustro po to, żebyśmy się w nim przejrzeli. Nie nudził. Opowiedział coś ważnego. Polecam.

Anna Raj, Reflektor, czasopismo kulturalne Katowice

"To osobista, choć potraktowana z ironią i dystansem, opowieść o uprzedzeniach, z jakimi spotyka się czarnoskóry aktor w Polsce. Dla którego tytułowa rola pozostaje - paradoksalnie - poza horyzontem marzeń"..

"Trzyosobowe show jest około godzinną przeprawą przez kontynenty, problem rasizmu, patriotyzmu i szeroko definiowanej polskości. W efekcie – bardzo zabawnym, ale przy tym gorzkim wykładem o naszej homofobii..."

"Dzielenie się szacunkiem z widzami jest kropką nad "i", której nam brakowało, a która wydaje się znacząca. Mówimy: "Szanuję cię" i ten szacunek jest niezależny od koloru skóry, orientacji czy przekonań".

bottom of page